Okazało się, że ktoś w ogóle zagląda na mój blog. Nie powiedział za dużo. Użył charakterystycznego sformułowania totalnie bezosobowego, które stwarza pozory jakoby było pełno osób którzy przejawiają te same standardy. Tymczasem to jest opinia jednej osoby, jego samego. On tak uważa. Jest to omawiane na szkoleniach o asertywności.
Zastanowiłam się jednak co to znaczy być normalnym. Czy to jakiś certyfikat wystawiany przez zbiorowisko osób? Jakieś wąskie grono wystarczy? Czy musi być to coś globalnego jak dobre obyczaje, etykieta, opinia telewizji, wizja gwiazd showbiznesu? Naszą religią narodową jest chrześcijaństwo, a dokładniej katolicyzm. Są przykazania, które mówią o tym by raz do roku spowiadać się. Myślę więc, że czytelnik miał na myśli opinię lansowaną przez filmy i kopiowaną przez młodzież bez większej analizy jaka wartość jest w kulturze, tradycji i religii kultywowanych przez naszych rodziców i babcie. Wrzuca się wszystko do wora niemodności. Wiesz zastanawiało mnie kiedyś jak bardzo się jest podobnym do rodziców. Popełnia się podobne błędy. Widzę im jestem starsza coraz więcej jakby ktoś zdejmował mi jakąś woalę z oczu. Chyba nigdy nie gadałeś z mamą jak z przyjaciółką i z tatą jak z powiernikiem sekretów żądny jego opinii i innego spojrzenia, które nigdy nie przyszłoby Ci do głowy.
Kiedy byłam w podstawówce była dyskoteka. Zastanawiałam się co zrobić, żeby ubrać się jak inni, wpasować się i nie wyróżniać. Wszystkie inne dziewczyny zastanawiały się jak się wyróżnić i jak wyglądać wyjątkowo. Nie było wtedy opcji makijażu jak dziś ;p Okazało się na niej, że wszystkie ubrały się podobnie, a ja znów odstawałam i wyglądałam od nich inaczej. Uczucie normalności jest mi obce od dzieciństwa. Wybierając kierunek średniej szłam tam sama bo nikt nie był tym zainteresowany, wybierając kierunek studiów byłam sama, bo mało kto planował studiować a już na pewno nie wiązał przyszłości z matematyką, statystyką i informatyką. Dopiero w 2-giej pracy odkryłam, że jest tam pełno osób podobnych do mnie, lubiących podobne rzeczy, to było niesamowite. Czy oni byli normalni? Czy nienormalni?
Myślę, że szukanie prawdy to pytanie każdego jednego o jego prawdę wewnętrzną i zewnętrzną, ale stawianie jednak na pierwszym miejscu swojej opinii i przemyśleń.
Czy mam problemy z osobowością? Znaczenie słowa Osobowość mnie intryguje chciałabym się w nim zmieścić pobujać się to w jedną to drugą skrajność i poznać swoje w niej miejsce. Problemy z osobowością ma ten wg słownika, który sam sobie z nimi poradzić nie może i konieczna jest interwencja. Ja osobiście czuję swoją niewiedzę w tym zakresie dlatego postanowiłam dotykać tematów nie zwracając uwagi na trendy i poszukać tam siebie. Chętnie posłucham opinii innych osób, ale bez grania w przedstawiciela społeczeństwa. Nie ma czegoś takiego jak jednomyślność, nawiązując do filmu "Atlas Chmur". Chciałabym poznać prawdziwego człowieka a nie ogólne stereotypy.
Komentowana treść:
Kto normalny chodzi do spowiedzi? trzeba miec jakies problemy z osobowoscia
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń